Ir al contenido

fari

De Wikcionario, el diccionario libre
fari
pronunciación (AFI) [ˈfa.ɾi]

Etimología

[editar]

Del italiano fare

Verbo transitivo

[editar]
1
Hacer.

Conjugación

[editar]
Conjugación de fari(regular) []
Infinitivo fari
Condicional farus
Imperativo faru
Presente Pretérito Futuro
Personal pres.faras pret.faris fut.faros
Part. activo pres.faranta, farantaj, farantan, farantajn pret.farinta, farintaj, farintan, farintajn fut.faronta, farontaj, farontan, farontajn
Part. activo nominal pres.faranto, farantoj, faranton, farantojn pret.farinto, farintoj, farinton, farintojn fut.faronto, farontoj, faronton, farontojn
Part. activo adverbial pres.farante pret.farinte fut.faronte
Part. pasivo pres.farata, farataj, faratan, faratajn pret.farita, faritaj, faritan, faritajn fut.farota, farotaj, farotan, farotajn
Part. pasivo nominal pres.farato, faratoj, faraton, faratojn pret.farito, faritoj, fariton, faritojn fut.faroto, farotoj, faroton, farotojn
Part. pasivo adverbial pres.farate pret.farite fut.farote

Hausa

[editar]
fari
pronunciación falta agregar

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Adjetivo

[editar]
1
Blanco.
fārī
clásico (AFI) [ˈfaː.riː]

Forma verbal

[editar]
1
Infinitivo presente activo de for.

Referencias y notas

[editar]