fari
Apariencia
| fari | |
| pronunciación (AFI) | [ˈfa.ɾi] |
Etimología
[editar]Del italiano fare
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Hacer.
Conjugación
[editar]Conjugación de fari (regular) [▲▼]
| Infinitivo | fari | ||
|---|---|---|---|
| Condicional | farus | ||
| Imperativo | faru | ||
| Presente | Pretérito | Futuro | |
| Personal | pres. faras | pret. faris | fut. faros |
| Part. activo | pres. faranta, farantaj, farantan, farantajn | pret. farinta, farintaj, farintan, farintajn | fut. faronta, farontaj, farontan, farontajn |
| Part. activo nominal | pres. faranto, farantoj, faranton, farantojn | pret. farinto, farintoj, farinton, farintojn | fut. faronto, farontoj, faronton, farontojn |
| Part. activo adverbial | pres. farante | pret. farinte | fut. faronte |
| Part. pasivo | pres. farata, farataj, faratan, faratajn | pret. farita, faritaj, faritan, faritajn | fut. farota, farotaj, farotan, farotajn |
| Part. pasivo nominal | pres. farato, faratoj, faraton, faratojn | pret. farito, faritoj, fariton, faritojn | fut. faroto, farotoj, faroton, farotojn |
| Part. pasivo adverbial | pres. farate | pret. farite | fut. farote |
Hausa
[editar]| fari | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
[editar]- 1
- Blanco.
| fārī | |
| clásico (AFI) | [ˈfaː.riː] |
Forma verbal
[editar]- 1
- Infinitivo presente activo de for.