Ir al contenido

luc'hskeudenniñ

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón

[editar]
luc'hskeudenniñ
pronunciación (AFI) /lyx.skøˈdɛ.nːĩ/
variantes luc'hskeudennañ

Etimología

[editar]

De luc'hskeudenn y el sufijo -iñ.

Verbo transitivo

[editar]
1
Fotografiar, hacer fotos, sacar fotos.

Conjugación

[editar]
Conjugación de luc'hskeudenniñ
Formas no personales
Infinitivo luc'hskeudenniñ
Participio presente

o luc'hskeudenniñ

Participio pasado luc'hskeudennet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª masculino 3.ª femenino 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente luc'hskeudennan luc'hskeudennez luc'hskeudenn luc'hskeudenn luc'hskeudennomp luc'hskeudennit luc'hskeudennont luc'hskeudenner
Pretérito imperfecto luc'hskeudennen luc'hskeudennes luc'hskeudenne luc'hskeudenne luc'hskeudennemp luc'hskeudennec'h luc'hskeudennent luc'hskeudenned
Pretérito perfecto luc'hskeudennis luc'hskeudennjout luc'hskeudennas luc'hskeudennas luc'hskeudennjomp luc'hskeudennjoc'h luc'hskeudennjont luc'hskeudennjod
Futuro luc'hskeudennin luc'hskeudenni luc'hskeudenno luc'hskeudenno luc'hskeudennimp luc'hskeudennot luc'hskeudennint luc'hskeudennor
Modo condicional
Presente luc'hskeudennfen luc'hskeudennfes luc'hskeudennfe luc'hskeudennfe luc'hskeudennfemp luc'hskeudennfec'h luc'hskeudennfent luc'hskeudennfed
Pretérito luc'hskeudennjen luc'hskeudennjes luc'hskeudennje luc'hskeudennje luc'hskeudennjemp luc'hskeudennjec'h luc'hskeudennjent luc'hskeudennjed
Modo imperativo
Presente luc'hskeudenn luc'hskeudennet luc'hskeudennet luc'hskeudennomp luc'hskeudennit luc'hskeudennent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Referencias y notas

[editar]