luc'hskeudenniñ

Bretón

luc'hskeudenniñ
pronunciación (AFI)	/lyx.skøˈdɛ.nːĩ/
variantes	luc'hskeudennañ

Etimología

De luc'hskeudenn y el sufijo -iñ.

Verbo transitivo

1

Fotografiar, hacer fotos, sacar fotos.

Conjugación

Conjugación de luc'hskeudenniñ

Formas no personales
Infinitivo	luc'hskeudenniñ
Participio presente	o luc'hskeudenniñ
Participio pasado	luc'hskeudennet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	luc'hskeudennan	luc'hskeudennez	luc'hskeudenn	luc'hskeudenn	luc'hskeudennomp	luc'hskeudennit	luc'hskeudennont	luc'hskeudenner
Pretérito imperfecto	luc'hskeudennen	luc'hskeudennes	luc'hskeudenne	luc'hskeudenne	luc'hskeudennemp	luc'hskeudennec'h	luc'hskeudennent	luc'hskeudenned
Pretérito perfecto	luc'hskeudennis	luc'hskeudennjout	luc'hskeudennas	luc'hskeudennas	luc'hskeudennjomp	luc'hskeudennjoc'h	luc'hskeudennjont	luc'hskeudennjod
Futuro	luc'hskeudennin	luc'hskeudenni	luc'hskeudenno	luc'hskeudenno	luc'hskeudennimp	luc'hskeudennot	luc'hskeudennint	luc'hskeudennor
Modo condicional
Presente	luc'hskeudennfen	luc'hskeudennfes	luc'hskeudennfe	luc'hskeudennfe	luc'hskeudennfemp	luc'hskeudennfec'h	luc'hskeudennfent	luc'hskeudennfed
Pretérito	luc'hskeudennjen	luc'hskeudennjes	luc'hskeudennje	luc'hskeudennje	luc'hskeudennjemp	luc'hskeudennjec'h	luc'hskeudennjent	luc'hskeudennjed
Modo imperativo
Presente		luc'hskeudenn	luc'hskeudennet	luc'hskeudennet	luc'hskeudennomp	luc'hskeudennit	luc'hskeudennent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo