merx
Latín[editar]
merx | |
clásico (AFI) | [mɛrks] |
variantes | mers |
rima | erks |
Etimología[editar]
Incierta más allá del protoitálico *merk-, tal vez del etrusco; compárese el falisco mercui (dativo, "deidad Merk-"), el osco mirikui (dativo sg., probablemente una deidad análoga a Mercurius, "Mercurio") y amirikum ("comercio").1
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f -i)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | merx | mercēs |
Vocativo | merx | mercēs |
Acusativo | mercem | mercēs o mercīs |
Genitivo | mercis | mercium |
Dativo | mercī | mercibus |
Ablativo | merce | mercibus |
- 1
- Mercancía, mercadería.2
- Sinónimo: mercēs
Referencias y notas[editar]
- ↑ de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 376. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press