odor
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Inglés[editar]
odor | |
Pronunciación (AFI): | [ˈəʊ.də] |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo[editar]
Singular | Plural |
---|---|
odor | odors |
- 1
- Olor.
- Ámbito: Estados Unidos
Latín[editar]
odor | |
Clásico (AFI): | [ˈɔ.dɔr] |
Variante: | odōs (arcaica) |
Etimología[editar]
Del protoitálico *ode-/*odo- ("oler"), *odōs ("olor"), y este del protoindoeuropeo *h₃ed-/*h₃d- ("oler").1 Compárese el griego antiguo ὄζω (ódzō, "oler"), el armenio antiguo hot ("oler") y el lituano úosti ("oler").1
Sustantivo masculino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | odor | odōrēs |
Vocativo | odor | odōrēs |
Acusativo | odōrem | odōrēs |
Genitivo | odōris | odōrum |
Dativo | odōrī | odōribus |
Ablativo | odōre | odōribus |
- 1
- Olor, exhalación (mala o buena), perfume, aroma.
- 2
- Presentimiento.
- Uso: figurativo
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 425/426. ISBN 978-90-04-16797-1