oraculum
Latín[editar]
| ōrāculum | |
| clásico (AFI) | [ɔˈräkʊɫ̪ʊ̃ˑ] |
| eclesiástico (AFI) | [oˈräːkulum] |
| rima | a.ku.lum |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino[editar]
2.ª declinación (-um)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ōrāculum | ōrācula |
| Vocativo | ōrāculum | ōrācula |
| Acusativo | ōrāculum | ōrācula |
| Genitivo | ōrāculī | ōrāculōrum |
| Dativo | ōrāculō | ōrāculīs |
| Ablativo | ōrāculō | ōrāculīs |
- 2
- Profecía.
- 3
- Máxima.
