perditior
Latín[editar]
perditior | |
clásico (AFI) | [pɛrˈdɪ.tɪ.ɔr] |
rima | i.ti.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | perditior | perditius | perditiōrēs | perditiōra |
Vocativo | perditior | perditius | perditiōrēs | perditiōra |
Acusativo | perditiōrem | perditius | perditiōrēs | perditiōra |
Genitivo | perditiōris | perditiōris | perditiōrum | perditiōrum |
Dativo | perditiōrī | perditiōrī | perditiōribus | perditiōribus |
Ablativo | perditiōre | perditiōre | perditiōribus | perditiōribus |
- 1
- Comparativo de perditus.1
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press