tytan
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda

Polaco[editar]
tytan | |
Pronunciación (AFI): | [ˈtɨtãn] |
Etimología 1[editar]
Del griego antiguo Τιτάν.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
tytan | tytani |
Genitivo (Dopełniacz) |
tytana | tytanów |
Dativo (Celownik) |
tytanowi | tytanom |
Acusativo (Biernik) |
tytana | tytanów |
Instrumental (Narzędnik) |
tytanem | tytanami |
Locativo (Miejscownik) |
tytanie | tytanach |
Vocativo (Wołacz) |
tytanie | tytani |
Derivados[editar]
- Sustantivos: tytanomachia, tytaniczność, tytanizm, tytanida, tytanka.
- Adjetivo: tytaniczny.
Etimología 2[editar]
Del latín titanium.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | |
---|---|
Nominativo (Mianownik) |
tytan |
Genitivo (Dopełniacz) |
tytanu |
Dativo (Celownik) |
tytanowi |
Acusativo (Biernik) |
tytan |
Instrumental (Narzędnik) |
tytanem |
Locativo (Miejscownik) |
tytanie |
Vocativo (Wołacz) |
tytanie |
Derivados[editar]
- Sustantivos: tytanowiec, tytanowanie.
- Adjetivo: tytanowy.
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del acusativo singular de tytan.