vidi
| vidi | |
| pronunciación (AFI) | [ˈvidi] |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Ver.
Conjugación
[editar]Conjugación de vidi (regular) [▲▼]
| Infinitivo | vidi | ||
|---|---|---|---|
| Condicional | vidus | ||
| Imperativo | vidu | ||
| Presente | Pretérito | Futuro | |
| Personal | pres. vidas | pret. vidis | fut. vidos |
| Part. activo | pres. vidanta, vidantaj, vidantan, vidantajn | pret. vidinta, vidintaj, vidintan, vidintajn | fut. vidonta, vidontaj, vidontan, vidontajn |
| Part. activo nominal | pres. vidanto, vidantoj, vidanton, vidantojn | pret. vidinto, vidintoj, vidinton, vidintojn | fut. vidonto, vidontoj, vidonton, vidontojn |
| Part. activo adverbial | pres. vidante | pret. vidinte | fut. vidonte |
| Part. pasivo | pres. vidata, vidataj, vidatan, vidatajn | pret. vidita, viditaj, viditan, viditajn | fut. vidota, vidotaj, vidotan, vidotajn |
| Part. pasivo nominal | pres. vidato, vidatoj, vidaton, vidatojn | pret. vidito, viditoj, viditon, viditojn | fut. vidoto, vidotoj, vidoton, vidotojn |
| Part. pasivo adverbial | pres. vidate | pret. vidite | fut. vidote |
| vīdī | |
| clásico (AFI) | [ˈwiː.diː] |
Forma verbal
[editar]- 1
- Primera persona del singular del perfecto activo de indicativo de videō.