wiocha
Polaco[editar]
| wiocha | |
| pronunciación (AFI) | /ˈvjɔ.xa/ |
| silabación | wio-cha |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɔxa |
Etimología[editar]
Combinación del sustantivo wioska y el sufijo -cha
Sustantivo femenino[editar]
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
wiocha | wiochy |
| Genitivo (Dopełniacz) |
wiochy | wioch |
| Dativo (Celownik) |
wiosze | wiochom |
| Acusativo (Biernik) |
wiochę | wiochy |
| Instrumental (Narzędnik) |
wiochą | wiochami |
| Locativo (Miejscownik) |
wiosze | wiochach |
| Vocativo (Wołacz) |
wiocho | wiochy |
- 1
- Aumentativo de wioska
- 2
- Vergüenza ajena, grima
- Uso: coloquial