Aemilius
Apariencia
| Aemilius | |
| clásico (AFI) | /aɪˈmi.li.us/ |
| eclesiástico (AFI) | /eˈmi.li.us/ |
| silabación | ae-mi-li-us |
| acentuación | esdrújula |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| variantes | Emilius |
| rima | i.li.us |
Etimología
[editar]Sustantivo propio
[editar]- 1
- Nombre de pila de varón.
Información adicional
[editar]- Derivados: Aemilia, Aemiliana, Aemilianus
Descendientes
[editar]Descendientes [▲▼]
- Alemán: Emil (de)[1]
- Búlgaro: Емил (bg)[1]
- Checo: Emil (cs)[1]
- Danés: Emil (da)[1]
- Esloveno: Emil (sl)[1]
- Español: Emilio (es)[1]
- Finés: Eemeli (fi); Eemil (fi)[1]
- Francés: Émile (fr)[1]
- Húngaro: Emil (hu)[1]
- Inglés: Emil (en)[1]
- Italiano: Emilio (it)[1]
- Lituano: Emilis (lt)[1]
- Macedonio: Емил (mk)[1]
- Noruego bokmål: Emil (no)[1]
- Polaco: Emil (pl)[1]
- Portugués: Emilio (pt)[1]
- Rumano: Emil (ro)[1]
- Serbocroata: Emil (sh); Емил (sh)[1]
- Sueco: Emil (sv)[1]