coniugatio
coniugatio | |
clásico (AFI) | coniugātiō [kɔni̯ʊˈɡäːt̪ioː] |
eclesiástico (AFI) | coniugātiō [konjuˈɡät̪ː͡s̪io] |
rima | aː.ti.oː |
Etimología
[editar]De coniugō, -āre ("unirse en matrimonio") y el sufijo -tiō, y aquel del prefijo con- y iugō, -āre ("unir", "juntar").1 En el sentido gramatical, Calco del griego antiguo συζυγία
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | coniugātiō | coniugātiōnēs |
Vocativo | coniugātiō | coniugātiōnēs |
Acusativo | coniugātiōnem | coniugātiōnēs |
Genitivo | coniugātiōnis | coniugātiōnum |
Dativo | coniugātiōnī | coniugātiōnibus |
Ablativo | coniugātiōne | coniugātiōnibus |
- 1 Lingüística
- Conexión etimológica; también mezcla, combinación, conjugación.1
- b Filosofía
- Conclusión.2
- c Lingüística
- Conjugación de los verbos.
Descendientes
[editar]Véase también
[editar]- Wikipedia en latín tiene un artículo sobre coniugatio.
Referencias y notas
[editar]- ↑ 1,0 1,1 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
- ↑ 2,0 2,1 Georges, Heinrich (1913). "coniugatio". En: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft
Categorías:
- Latín
- LA:Rimas:aː.ti.oː
- LA:Palabras con el sufijo -tio
- LA:Palabras con el prefijo con-
- LA:Palabras formadas por prefijación
- LA:Palabras formadas por calco
- LA:Palabras provenientes del griego antiguo
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos femeninos
- LA:Tercera declinación
- LA:Tercera declinación m/f consonante
- LA:Lingüística
- LA:Filosofía