extraneus
Apariencia
| extraneus | |
| clásico (AFI) | /eksˈtraː.news/ |
| eclesiástico (AFI) | /eksˈtra.news/ |
| silabación | ex-trā-neus |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rimas | aː.news, a.news |
Etimología 1
[editar]De extrā y el sufijo āneus.[1]
Adjetivo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | extrāneus | extrānea | extrāneum | extrāneī | extrāneae | extrānea |
| Vocativo | extrānee | extrānea | extrāneum | extrāneī | extrāneae | extrānea |
| Acusativo | extrāneum | extrāneam | extrāneum | extrāneōs | extrāneās | extrānea |
| Genitivo | extrāneī | extrāneae | extrāneī | extrāneōrum | extrāneārum | extrāneōrum |
| Dativo | extrāneō | extrāneae | extrāneō | extrāneīs | extrāneīs | extrāneīs |
| Ablativo | extrāneō | extrāneā | extrāneō | extrāneīs | extrāneīs | extrāneīs |
- 1
- Que no pertenece a la familia de uno (o a su hogar), extraño.[1]
- Uso: se emplea también como sustantivo, (masculino o femenino: un extraño).
- b
- Que concierne a asuntos fuera del hogar.[1]
- 2
- Que proviene del extranjero, extranjero, foráneo, forastero.[1]
- Sinónimos: adventicius, alienus, externus, peregrinus
- Ejemplo:
nullus est reliquus rex, nulla gens, nulla natio quam pertimescatis; nullum adventicium, nullum extraneum malum est quod insinuare in hanc rem publicam possit.→ Ya no resta rey, linaje o nación al que temer, ni mal foráneo o extranjero que pueda insinuarse en esta república.
- 3
- No inherente, adventicio, externo.[1]