fortuit
Entradas similares: fortuït
Francés[editar]
fortuit | |
pronunciación (AFI) | /fɔʁ.tɥi/ |
homófonos | fortuits |
Etimología[editar]
Del francés medio fortuit ("fortuito"), y este del latín fōrtuītum ("fortuito").1
Adjetivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | fortuit | fortuits |
Femenino | fortuite | fortuites |
- 1
- Accidental, fortuito o inopinado
- Sinónimos: accidentel, inopiné.
Información adicional[editar]
- Derivado: fortuitement.
Francés medio[editar]
fortuit | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del latín fōrtuītum ("fortuito").
Adjetivo[editar]
- 1
- Accidental, fortuito o inopinado
Rumano[editar]
fortuít | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del francés fortuit ("fortuito")2, y este del francés medio fortuit ("fortuito"), del latín fōrtuītum ("fortuito").
Adjetivo[editar]
- 1
- Accidental, fortuito o inopinado.
- Sinónimos: accidental, incidental, inopinat, întâmplător, neașteptat, neprevăzut.