harzhañ

Bretón

harzhañ
pronunciación (AFI)	/ˈhar.zã/
variantes	harzhal, harzhiñ

Etimología

Del bretón medio harzaff.

Verbo intransitivo

1

Ladrar.

Conjugación

Conjugación de harzhañ

Formas no personales
Infinitivo	harzhañ
Participio presente	o harzhañ
Participio pasado	harzhet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	harzhan	harzhez	harzh	harzh	harzhomp	harzhit	harzhont	harzher
Pretérito imperfecto	harzhen	harzhes	harzhe	harzhe	harzhemp	harzhec'h	harzhent	harzhed
Pretérito perfecto	harzhis	harzhjout	harzhas	harzhas	harzhjomp	harzhjoc'h	harzhjont	harzhjod
Futuro	harzhin	harzhi	harzho	harzho	harzhimp	harzhot	harzhint	harzhor
Modo condicional
Presente	harzhfen	harzhfes	harzhfe	harzhfe	harzhfemp	harzhfec'h	harzhfent	harzhfed
Pretérito	harzhjen	harzhjes	harzhje	harzhje	harzhjemp	harzhjec'h	harzhjent	harzhjed
Modo imperativo
Presente		harzh	harzhet	harzhet	harzhomp	harzhit	harzhent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional

• Derivación: harzhadeg, harzhadenn, harzher, harzherezh, harzhour, harzhus.
• Morfología: harzh, -añ (desinencia verbal).