indicus
Latín[editar]
indicus | |
clásico (AFI) | [ˈɪn̪d̪ɪkʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈin̪d̪ikus] |
rima | in.di.kus |
Etimología[editar]
Del griego antiguo ἰνδικός, y este de Ἰνδία ("India").
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | indicus | indica | indicum | indicī | indicae | indica |
Vocativo | indice | indica | indicum | indicī | indicae | indica |
Acusativo | indicum | indicam | indicum | indicōs | indicās | indica |
Genitivo | indicī | indicae | indicī | indicōrum | indicārum | indicōrum |
Dativo | indicō | indicae | indicō | indicīs | indicīs | indicīs |
Ablativo | indicō | indicā | indicō | indicīs | indicīs | indicīs |