sanus
Apariencia
| sanus | |
| clásico (AFI) | /ˈsaː.nus/ ⓘ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈsa.nus/ |
| silabación | sā-nus |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rimas | a.nus, aː.nus |
Etimología 1
[editar]Del protoitálico *sāno-, y este del protoindoeuropeo, del protoindoeuropeo *seh₂-.[1] Compárese el sánscrito avasātár ("liberador").[1] → satis.
Adjetivo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | sānus | sāna | sānum | sānī | sānae | sāna |
| Vocativo | sāne | sāna | sānum | sānī | sānae | sāna |
| Acusativo | sānum | sānam | sānum | sānōs | sānās | sāna |
| Genitivo | sānī | sānae | sānī | sānōrum | sānārum | sānōrum |
| Dativo | sānō | sānae | sānō | sānīs | sānīs | sānīs |
| Ablativo | sānō | sānā | sānō | sānīs | sānīs | sānīs |
Referencias y notas
[editar]- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 538. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.