studiosior
Latín[editar]
studiōsior | |
clásico (AFI) | [stʊ.dɪˈoː.sɪ.ɔr] |
rima | o.si.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | studiōsior | studiōsius | studiōsiōrēs | studiōsiōra |
Vocativo | studiōsior | studiōsius | studiōsiōrēs | studiōsiōra |
Acusativo | studiōsiōrem | studiōsius | studiōsiōrēs | studiōsiōra |
Genitivo | studiōsiōris | studiōsiōris | studiōsiōrum | studiōsiōrum |
Dativo | studiōsiōrī | studiōsiōrī | studiōsiōribus | studiōsiōribus |
Ablativo | studiōsiōre | studiōsiōre | studiōsiōribus | studiōsiōribus |
- 1
- Comparativo de studiōsus.1
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press