superus
superus | |
clásico (AFI) | [ˈsʊ.pɛ.rʊs] |
rima | u.pe.rus |
Etimología
[editar]Adjetivo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | superus | supera | superum | [[superi#Latín|{Plantilla:2ī]] | [[superae#Latín|{Plantilla:2ae]] | [[superi#Latín|{Plantilla:2ī]] |
Vocativo | supere | supera | superum | superī | superae | supera |
Acusativo | superum | superam | superum | superī | superae | supera |
Genitivo | superī | superae | superī | superōs | superās | supera |
Dativo | superō | superae | superō | superōrum | superārum | superōrum |
Ablativo | superō | superā | superō | superīs | superīs | superīs |
Locativo | superīs | superīs | superīs | [[superis#Latín|{Plantilla:2īs]] | [[superis#Latín|{Plantilla:2īs]] | [[superis#Latín|{Plantilla:2īs]] |