Ir al contenido

tron

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  Tron, -tron, tron-, tròn, trón, trốn, trọn, trộn
tron
central (AFI) [ˈtɾon]
valenciano (AFI) [ˈtɾon]
baleárico (AFI) [ˈtɾon]
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima on

Etimología

[editar]

Del latín thronus, y este del griego antiguo θρόνος, del protoindoeuropeo *dher-.1

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
tron trons
1
Trono.

Véase también

[editar]

Córnico

[editar]
tron
pronunciación falta agregar
  • Ortografías:
  • Standard Written Form: tron

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
tron tronyow
1 Anatomía
Nariz.

Normando

[editar]
tron
pronunciación falta agregar

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Adjetivo

[editar]
1
Desafilado o romo.
  • Ámbito: jerseyés

Sustantivo masculino

[editar]
2
Tronco.
  • Ámbito: jerseyés

Lombardo

[editar]
tron
pronunciación (AFI) /ˈtroŋ/

Etimología

[editar]

Del latín tardío *tronus, y este del latín tonus, del griego antiguo τόνος (tónos).

Sustantivo masculino

[editar]
1
Trueno.

Información adicional

[editar]

Occitano

[editar]
tron
pronunciación (AFI) /ˈtɾun/
grafías alternativas tròn

Etimología

[editar]

Del latín tardío *tronus, y este del latín tonus, del griego antiguo τόνος (tónos).

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
tron trons
1
Trueno.

Información adicional

[editar]

Rumano

[editar]
tron
pronunciación falta agregar
grafías alternativas трон2

Etimología

[editar]

Del francés trône, y este del francés medio trone, del francés antiguo trone, del latín thronus, del griego antiguo θρόνος, del protoindoeuropeo *dher-.31

Sustantivo neutro

[editar]
1
Trono.

Véase también

[editar]

Referencias y notas

[editar]
  1. 1,0 1,1 Harper, Douglas (2001–2020). «throne». En: Online Etymology Dictionary.
  2. Moldavia
  3. «throne». En: DEX online.