brezhonegañ

Bretón

brezhonegañ
pronunciación (AFI)	/bre.zɔ̃ˈneː.ɡã/

Etimología

De brezhoneg y el sufijo -añ.

Verbo intransitivo

1

Hablar bretón.

Conjugación

Conjugación de brezhonegañ

Formas no personales
Infinitivo	brezhonegañ
Participio presente	o vrezhonegañ
Participio pasado	brezhoneget
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	brezhonegan	brezhonegez	brezhoneg	brezhoneg	brezhonegomp	brezhonegit	brezhonegont	brezhoneger
Pretérito imperfecto	brezhonegen	brezhoneges	brezhonege	brezhonege	brezhonegemp	brezhonegec'h	brezhonegent	brezhoneged
Pretérito perfecto	brezhonegis	brezhonegjout	brezhonegas	brezhonegas	brezhonegjomp	brezhonegjoc'h	brezhonegjont	brezhonegjod
Futuro	brezhonegin	brezhonegi	brezhonego	brezhonego	brezhonegimp	brezhonegot	brezhonegint	brezhonegor
Modo condicional
Presente	brezhonegfen	brezhonegfes	brezhonegfe	brezhonegfe	brezhonegfemp	brezhonegfec'h	brezhonegfent	brezhonegfed
Pretérito	brezhonegjen	brezhonegjes	brezhonegje	brezhonegje	brezhonegjemp	brezhonegjec'h	brezhonegjent	brezhonegjed
Modo imperativo
Presente		brezhoneg	brezhoneget	brezhoneget	brezhonegomp	brezhonegit	brezhonegent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo