editum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

editum
clásico (AFI) [ˈɛd̪ɪt̪ʊ̃ˑ]
eclesiástico (AFI) [ˈɛːd̪it̪um]
rima e.di.tum

Etimología 1[editar]

neutro del participio perfecto pasivo de ēdō, -ere ("expulsar").1

Sustantivo neutro[editar]

1
Comando, orden, decreto.1
2
Acción, hazaña.1
3
Como sustantivación de ēditus ("alto"): posición (espacial) elevada.1

Forma flexiva[editar]

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de ēdō2.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de ēditusparticipio perfecto pasivo de ēdō2.
3
Acusativo singular neutro de ēditus.
4
Vocativo singular neutro de ēditus.
5
Acusativo singular masculino de ēditus.

Forma sustantiva[editar]

6
Forma del acusativo singular de ēditus2 ("excremento").

Referencias y notas[editar]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press