Ir al contenido

engolir

De Wikcionario, el diccionario libre
engolir
central (AFI) [əŋ.ɡuˈli]
valenciano (AFI) [eŋ.ɡoˈliɾ]
baleárico (AFI) [əŋ.ɡuˈli]
acentuación aguda
longitud silábica trisílaba
variantes engolar, engolayr

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo

[editar]
1
Deglutir, engullir, ingurgitar o tragar.

Occitano

[editar]
engolir
pronunciación (AFI) [eŋɡuˈli]
variantes engolar

Etimología

[editar]

Del provenzal antiguo engolir ('deglutir').

Verbo transitivo

[editar]
1
Deglutir, engullir, ingurgitar o tragar.

Información adicional

[editar]
engolir
pronunciación falta agregar

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo

[editar]
1
Deglutir, engullir, ingurgitar o tragar.
2
Comérselo o tragar.
  • Uso: figurado, coloquial.
3
Fracasar en pronunciar.

Locuciones

[editar]

Provenzal antiguo

[editar]
engolir
pronunciación falta agregar

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo

[editar]
1
Deglutir, engullir, ingurgitar o tragar.

Referencias y notas

[editar]
    • «engolir» en Dicionário online Caldas Aulete.
    • «engolir» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.