Ir al contenido

fer

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón

[editar]
fer
pronunciación (AFI) [ˈf̬eːr]

Mutación aspirada del sustantivo colectivo per ("peras")

fer
central (AFI) [ˈfe]
valenciano (AFI) [ˈfeɾ]
baleárico (AFI) [ˈfe]
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima e

Etimología 1

[editar]

Del latín facere.

Verbo

[editar]
1
Hacer.

Etimología 2

[editar]

Del latín ferus.

Adjetivo

[editar]
1
Fiero.
fer
pronunciación (AFI) [fɛʁ]
homófonos fersfaire
rima ɛʁ

Etimología 1

[editar]

Del latín ferrum.

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
fer fers
1
Hierro.

Irlandés antiguo

[editar]
fer
pronunciación (AFI) [fʲer]

Etimología 1

[editar]

Del protoindoeuropeo *wihₓrós.

Sustantivo masculino

[editar]
fer
Singular Plural Dual
Nominativo fer fir fer
Vocativo fir firu fer
Acusativo fer firu fer
Genitivo fir fer fer
Dativo fiur feraib feraib
1 Parentesco
Marido.
2 Parentesco
Varón.

Descendientes

[editar]
Descendientes


Manés

[editar]

Parte de la Lista Swadesh.

fer
pronunciación falta agregar

Etimología 1

[editar]

Del irlandés antiguo fer.

Sustantivo masculino

[editar]
fer
Singular Plural
fer fir
1
Varón.

Volapuk

[editar]
fer
pronunciación falta agregar

Etimología 1

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

[editar]
1
Hierro.

Referencias y notas

[editar]