glin

De Wikcionario, el diccionario libre
Ir a la navegación Ir a la búsqueda

Bretón[editar]

 glin
Pronunciación (AFI):  /ˈɡlĩːn/

Etimología[editar]

Del bretón medio glin.1

Sustantivo masculino[editar]

glin
Mutación Singular Plural
Radical
glin
glinoù
Suave
c'hlin
c'hlinoù
Dura
klin
klinoù
1 Anatomía.
Rodilla.

Véase también[editar]

Córnico[editar]

 glin
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!
  • Ortografías:
  • Standard Written Form: glin

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
glin glinyow Dual dewlin, dowlin
1
Rodilla

Galés[editar]

 glin
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino[editar]

glin
Mutación Singular Plural
Radical
glin
gliniau
Suave
lin
liniau
Nasal
nglin
ngliniau
1
Rodilla

Polaco[editar]

 glin
Pronunciación (AFI):  [ɡlʲĩn]

Etimología[editar]

De glina.

Sustantivo masculino[editar]

1 Química.
Aluminio.

Forma sustantiva[editar]

1
Forma del acusativo singular de glin.

Véase también[editar]

Referencias y notas[editar]

  1. Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)