glin

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón[editar]

glin
pronunciación (AFI) /ˈɡlĩːn/

Etimología[editar]

Del bretón medio glin.1

Sustantivo masculino[editar]

glin
Mutación Singular Plural
Radical
glin
glinoù
Suave
c'hlin
c'hlinoù
Dura
klin
klinoù
1 Anatomía
Rodilla.

Véase también[editar]

Córnico[editar]

glin
pronunciación falta agregar
  • Standard Written Form: glin

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
glin glinyow Dual dewlin, dowlin
1
Rodilla

Galés[editar]

glin
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino[editar]

glin
Mutación Singular Plural
Radical
glin
gliniau
Suave
lin
liniau
Nasal
nglin
ngliniau
1
Rodilla

Polaco[editar]

glin
pronunciación (AFI) /ɡlin/
silabación glin
longitud silábica monosílaba
rima in

Etimología[editar]

De glina.

Sustantivo masculino[editar]

1 Elementos químicos
Aluminio.

Forma sustantiva[editar]

1
Forma del acusativo singular de glin.

Véase también[editar]

Referencias y notas[editar]

  1. Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)