heskennat

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón[editar]

heskennat
pronunciación (AFI) /hesˈkɛ.nːat/
variantes heskennañheskenniñ

Etimología[editar]

Del bretón medio hesquennat.1

Verbo transitivo[editar]

1
Serrar.

Conjugación[editar]

Conjugación de heskennat
Formas no personales
Infinitivo heskennat
Participio presente

o heskennat

Participio pasado heskennet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente heskennan heskennez heskenn heskenn heskennomp heskennit heskennont heskenner
Pretérito imperfecto heskennen heskennes heskenne heskenne heskennemp heskennec'h heskennent heskenned
Pretérito perfecto heskennis heskennjout heskennas heskennas heskennjomp heskennjoc'h heskennjont heskennjod
Futuro heskennin heskenni heskenno heskenno heskennimp heskennot heskennint heskennor
Modo condicional
Presente heskennfen heskennfes heskennfe heskennfe heskennfemp heskennfec'h heskennfent heskennfed
Pretérito heskennjen heskennjes heskennje heskennje heskennjemp heskennjec'h heskennjent heskennjed
Modo imperativo
Presente heskenn heskennet heskennet heskennomp heskennit heskennent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional[editar]

Referencias y notas[editar]

  1. Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).