katu
Apariencia
katu | |
pronunciación (AFI) | [ka.t̪u] |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
[editar]Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | katu | katua | katuak |
Ergativo | katuk | katuak | katuek |
Dativo | katuri | katuari | katuei |
Genitivo | katuren | katuaren | katuen |
Comitativo | katurekin | katuarekin | katuekin |
Benefactivo | katurentzat | katuarentzat | katuentzat |
Causativo | katurengatik | katuarengatik | katuengatik |
Instrumental | katuz | katuaz | katuez |
Inesivo | katutan | katuan | katuetan |
Separativo | katutako | katuko | katuetako |
Adlativo | katutara | katura | katuetara |
Adl. extremo | katutaraino | katuraino | katuetaraino |
Ac. adlativo | katutarantz | katurantz | katuetarantz |
Adverbial | katutarako | katurako | katuetarako |
Ablativo | katutatik | katutik | katuetatik |
Partitivo | katurik | - |
-
|
Prolativo | katutzat | - |
-
|
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | katu | katua | katuak |
Ergativo | katuk | katuak | katuek |
Dativo | katuri | katuari | katuei |
Genitivo | katuren | katuaren | katuen |
Comitativo | katurekin | katuarekin | katuekin |
Benefactivo | katurentzat | katuarentzat | katuentzat |
Instrumental | katuz | katuaz | katuez |
Inesivo | katurengan | katuarengan | katuengan |
Adlativo | katurengana | katuarengana | katuengana |
Adl. extremo | katurenganaino | katuarenganaino | katuenganaino |
Ac. adlativo | katurenganantz | katuarenganantz | katuenganantz |
Adverbial | katurenganako | katuarenganako | katuenganako |
Ablativo | katurengandik | katuarengandik | katuengandik |
Partitivo | katurik | - |
-
|
Prolativo | katutzat | - |
-
|
- 1
- Animal dómestico de la familia de los felinos: gato.
- 2
- Pez de la familia de los esciliorrínidos: pintarroja, lija.
- Sinónimo: katuarrain.
- 3
- Borrachera (coloquial).
- Sinónimos: mozkorraldi, atxur.
Finés
[editar]katu | |
pronunciación (AFI) | [ˈkɑ̝ˌt̪u] |
silabación | ka-tu |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɑtu |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | katu | kadut |
Genitivo | kadun | katujen |
Partitivo | katua | katuja |
Acusativo | katu | kadut |
Acusativo 2 | kadun | |
Inesivo | kadussa | kaduissa |
Elativo | kadusta | kaduista |
Ilativo | katuun | katuihin |
Adesivo | kadulla | kaduilla |
Ablativo | kadulta | kaduilta |
Alativo | kadulle | kaduille |
Esivo | katuna | katuina |
Traslativo | kaduksi | kaduiksi |
Abesivo | kadutta | kaduitta |
Instructivo | kaduin | |
Comitativo | katuine (+ sufijo posesivo) |
- 1
- Calle.
- Ejemplo: Anduvo con sus perros a través de la calle.
- Ejemplo: Notas de uso: No la confunda la forma partitiva singular katua con el verbo katua, "arrepentirse".
Derivados
[editar]- Compuestas