minae
Apariencia
minae | |
clásico (AFI) | [ˈmɪnäe̯] |
eclesiástico (AFI) | [ˈmiːne] |
rima | i.nae̯ |
Etimología 1
[editar]Del protoitálico *men-ā- ("parte que apunta hacia afuera" > "amenaza"), y este del protoindoeuropeo *m(e)n-eh₁-.[1] Tal vez relacionado con mentum y/o mōns.[1]
Sustantivo femenino
[editar]Plural | ||
---|---|---|
Nominativo | minae | |
Vocativo | minae | |
Acusativo | minās | |
Genitivo | minārum | |
Dativo | minīs | |
Ablativo | minīs |
Forma flexiva
[editar]Forma sustantiva
[editar]Referencias y notas
[editar]- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 380. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
Categorías:
- Latín
- LA:Rimas:i.nae̯
- LA:Palabras provenientes del protoitálico
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos femeninos
- LA:Primera declinación
- LA:Términos literarios
- LA:Formas sustantivas en nominativo
- LA:Formas sustantivas en plural
- LA:Formas sustantivas en vocativo
- LA:Formas sustantivas en genitivo
- LA:Formas sustantivas en singular
- LA:Formas sustantivas en dativo