omen
Apariencia
omen | |
Received Pronunciation (AFI) | /ˈəʊ.mən/ |
General American, Canadá (AFI) | /ˈoʊ.mən/ ⓘ |
Australia (AFI) | /ˈəʉ.mən/ /ˈɐʉ.mən/ |
longitud silábica | bisílaba |
Etimología
[editar]Del latín omen, con el mismo significado.
Sustantivo
[editar]Singular | Plural |
---|---|
omen | omens |
omen | |
clásico (AFI) | ōmen [ˈoːmɛn] |
eclesiástico (AFI) | ōmen [ˈɔːmen] |
variantes | osmen[1] |
rima | oː.men |
Etimología
[editar]Del protoitálico *okʷs-mn-, y este del protoindoeuropeo *h₃ekʷ-s ('ver').[2] Se intentó hacer la conexión con el hitita hā-zi ("creer", "confiar") pero semánticamente no es convincente.[2] Otros reconstruyen *h₃ekʷ-s-mn ("avistamiento") cuyo sentido es más cercano, compárese el griego antiguo ὄψομαι (opsomai, 'ver').[2]
Sustantivo neutro
[editar]3.ª declinación (n consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ōmen | ōmina |
Vocativo | ōmen | ōmina |
Acusativo | ōmen | ōmina |
Genitivo | ōminis | ōminum |
Dativo | ōminī | ōminibus |
Ablativo | ōmine | ōminibus |
- 2
- Deseo.
- 3
- Nupcias.
Referencias y notas
[editar]- ↑ arcaica
- 1 2 3 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 427. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.