sein
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda

Alemán[editar]
sein | |||||
Pronunciación (AFI): | [ˈzaɪ̯n]
|
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Pronombre posesivo[editar]
masculino | femenino | neutro | plural | |
---|---|---|---|---|
nominativo | sein | seine | sein | seine |
genitivo | seines | seiner | seines | seiner |
dativo | seinem | seiner | seinem | seinen |
acusativo | seinen | seine | sein | seine |
- 1
- Su.
- Ejemplo:
- «Das ist sein Problem. – Este es su problema.»
Verbo auxiliar[editar]
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Verbo impersonal[editar]
Verbo intransitivo[editar]
Francés[editar]
sein | |||
Pronunciación (AFI): | /sɛ̃/
|
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino[editar]
