stuprare
Italiano[editar]
stuprare | |
pronunciación (AFI) | /stuˈpra.re/ |
silabación | stu-pra-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | a.re |
Etimología[editar]
Del latín stuprare.
Verbo transitivo[editar]
Conjugación[editar]
El verbo auxiliar es avere.
Conjugación
*: Uso formal
Latín[editar]
stuprāre | |
clásico (AFI) | [stʊpˈraː.rɛ] [stʊˈpraː.rɛ] |
rima | u.pra.re |
Forma verbal[editar]
- 1
- Infinitivo presente activo de stuprō.