vagabundo
Apariencia
| vagabundo | |
| pronunciación (AFI) | [baɣ̞aˈβ̞ũn̪d̪o] |
| silabación | va-ga-bun-do |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| variantes | vagamundo |
| rima | un.do |
Etimología
[editar]Del latín vagabundus.[1] Equivalente a la formación de vagar y el sufijo -bundo

Adjetivo
[editar]vagabundo ¦ plural: vagabundos ¦ femenino: vagabunda ¦ femenino plural: vagabundas
- 1
- Que viaja de una parte a otra.
- 3
- Perteneciente a un vagabundo.
Información adicional
[editar]- Derivados: vagamundo, vagabundear, vagabudeo, vagabundeaje, vagabundería
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Alemán: [2] Krattler (de)
- Bretón: [1–2] baleer-bro (br) (masculino); foeter-bro (br) (masculino); galouper (br) (masculino); kantreer (br) (masculino); reder-bro (br) (masculino)
- Catalán: [1–2] vagabund (ca) (masculino); pòtol (ca) (masculino)
- Danés: [1–2] vagabond (da)
- Esperanto: [1–2] vagabondo (eo)
- Francés: [1–2] vagabond (fr)
- Inglés: [1–2] vagabond (en); [2] tramp (en); hobo (en)
- Italiano: [1–2] vagabondo (it)
- Latín: vagabundus (la)
- Noruego bokmål: [1–2] vagabond (no)
- Polaco: [1–2] wagabunda (pl)
- Portugués: [1–2] vagabundo (pt)