abiurare
Italiano[editar]
abiurare | |
pronunciación (AFI) | [ab.juˈɾa.ɾe] |
Etimología[editar]
Del latín abiurare.
Verbo transitivo e intransitivo[editar]
- 1
- Abjurar.
Conjugación[editar]
Su verbo auxiliar es avere
Conjugación
*: Uso formal
Latín[editar]
abiūrāre | |
clásico (AFI) | [ab.juːˈraː.rɛ] |
rima | i̯u.ra.re |
Forma verbal[editar]
- 1
- Infinitivo presente activo de abiūrō.