aoniñ

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón[editar]

aoniñ
pronunciación (AFI) /ˈãw.nĩ/

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo[editar]

1
Temer
2
Aterrar
3
Asustar.
4
Atemorizar

Conjugación[editar]

Conjugación de aoniñ
Formas no personales
Infinitivo aoniñ
Participio presente

oc'h aoniñ

Participio pasado aonet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente aonan aonez aon aon aonomp aonit aonont aoner
Pretérito imperfecto aonen aones aone aone aonemp aonec'h aonent aoned
Pretérito perfecto aonis aonjout aonas aonas aonjomp aonjoc'h aonjont aonjod
Futuro aonin aoni aono aono aonimp aonot aonint aonor
Modo condicional
Presente aonfen aonfes aonfe aonfe aonfemp aonfec'h aonfent aonfed
Pretérito aonjen aonjes aonje aonje aonjemp aonjec'h aonjent aonjed
Modo imperativo
Presente aon aonet aonet aonomp aonit aonent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Referencias y notas[editar]