communis
| communis | |
| clásico (AFI) | commūnis [kɔmˈmuːnɪs̠] ⓘ |
| eclesiástico (AFI) | commūnis [komˈmuːnis] |
| rima | uː.nis |
Etimología
[editar]Del protoindoeuropeo *ko-moin-i ('compartido').
Adjetivo
[editar]| Comparación | |
| Comparativo: | commūnior |
| Superlativo: | communissimus |
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | commūnis | commūne | commūnēs | commūnia |
| Vocativo | commūnis | commūne | commūnēs | commūnia |
| Acusativo | commūnem | commūne | commūnēs commūnīs |
commūnia |
| Genitivo | commūnis | commūnis | commūnium | commūnium |
| Dativo | commūnī | commūnī | commūnibus | commūnibus |
| Ablativo | commūnī | commūnī | commūnibus | commūnibus |
| Locativo | {{{25}}} | {{{26}}} | {{{27}}} | {{{28}}} |