izeba
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Euskera[editar]
izeba | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo[editar]
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | izeba | izeba | izebak |
Ergativo | izebak | izebak | izebek |
Dativo | izebai | izebari | izebei |
Genitivo | izebaren | izebaren | izeben |
Comitativo | izebarekin | izebarekin | izebekin |
Benefactivo | izebarentzat | izebarentzat | izebentzat |
Causativo | izebarengatik | izebarengatik | izebengatik |
Instrumental | izebaz | izebaz | izebez |
Inesivo | izebarengan | izebarengan | izebengan |
Adlativo | izebarengana | izebarengana | izebengana |
Adl. extremo | izebarenganaino | izebarenganaino | izebenganaino |
Ac. adlativo | izebarenganantz | izebarenganantz | izebenganantz |
Adverbial | izebarenganako | izebarenganako | izebenganako |
Ablativo | izebarengandik | izebarengandik | izebengandik |
Partitivo | izebarik | - |
-
|
Prolativo | izebatzat | - |
-
|
- 1
- Hermana del padre o de la madre, o incluso la esposa del tío: tía
- Sinónimo: izeko (utilizado en Vizcaya).