saotrañ
Bretón[editar]
saotrañ | |
Pronunciación (AFI): | /ˈsaw.trã/ /ˈsɔ.trã/ |
Variante: | saotriñ |
Etimología[editar]
Verbo transitivo[editar]
- 1
- Ensuciar, manchar.
- 2
- Contaminar, polucionar.
- 3
- Profanar.
Conjugación[editar]
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | saotrañ | |||||||
Participio presente |
o saotrañ | |||||||
Participio pasado | saotret | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | saotran | saotrez | saotr | saotr | saotromp | saotrit | saotront | saotrer |
Pretérito imperfecto | saotren | saotres | saotre | saotre | saotremp | saotrec'h | saotrent | saotred |
Pretérito perfecto | saotris | saotrjout | saotras | saotras | saotrjomp | saotrjoc'h | saotrjont | saotrjod |
Futuro | saotrin | saotri | saotro | saotro | saotrimp | saotrot | saotrint | saotror |
Modo condicional | ||||||||
Presente | saotrfen | saotrfes | saotrfe | saotrfe | saotrfemp | saotrfec'h | saotrfent | saotrfed |
Pretérito | saotrjen | saotrjes | saotrje | saotrje | saotrjemp | saotrjec'h | saotrjent | saotrjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | saotr | saotret | saotret | saotromp | saotrit | saotrent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Información adicional[editar]
- Derivación: saotradur, saotredigezh, saotrer, saotrerezh, saotrus.
- Morfología: saotr, -añ (desinencia verbal).
Referencias y notas[editar]
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).