vorax
Latín[editar]
| vorāx | |
| clásico (AFI) | [ˈwɔ.raːks] |
| rima | u̯o.raks |
Etimología[editar]
De vorō, -āre ("devorar") y el sufijo āx.1
Adjetivo[editar]
| Comparación | |
| Comparativo: | vorācior |
| Superlativo: | vorācissimus |
3.ª declinación (de una terminación)
| ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | vorāx | vorāx | vorācēs | vorācia |
| Vocativo | vorāx | vorāx | vorācēs | vorācia |
| Acusativo | vorācem | vorāx | vorācēs vorācīs |
vorācia |
| Genitivo | vorācis | vorācis | vorācium | vorācium |
| Dativo | vorācī | vorācī | vorācibus | vorācibus |
| Ablativo | voracī | voracī | vorācibus | vorācibus |
- b
- Insaciable.1
- 2
- Dicho de fuerzas naturales y cosas abstractas: voraz, devorador, arrollador.1