adoutrinar

Gallego[editar]

adoutrinar
pronunciación	falta agregar

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo[editar]

1: Adoctrinar.

Conjugación[editar]

Flexión de *adoutrinar* primera conjugación, regular
Formas no personales
Infinitivo	adoutrinar
Gerundio	adoutrinando
Participio	adoutrinado, adoutrinada, adoutrinados, adoutrinadas
Formas personales
número	singular			plural
persona	primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
Modo indicativo	eu	ti	el / ela vostede¹	nós	vós	eles / elas vostedes¹
Presente	adoutrino	adoutrinas	adoutrina	adoutrinamos	adoutrinades	adoutrinan
Pretérito imperfecto o Copretérito	adoutrinaba	adoutrinabas	adoutrinaba	adoutrinabamos	adoutrinabades	adoutrinaban
Pretérito perfecto o Pretérito	adoutrinei	adoutrinaches	adoutrinou	adoutrinamos	adoutrinastes	adoutrinaron
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito	adoutrinara	adoutrinaras	adoutrinara	adoutrinaramos	adoutrinarades	adoutrinaran
Futuro	adoutrinarei	adoutrinarás	adoutrinará	adoutrinaremos	adoutrinaredes	adoutrinarán
Condicional o Pospretérito	adoutrinaría	adoutrinarías	adoutrinaría	adoutrinariamos	adoutrinariades	adoutrinarían
Modo subjuntivo	eu	ti	el / ela vostede¹	nós	vós	eles / elas vostedes¹
Presente	adoutrine	adoutrines	adoutrine	adoutrinemos	adoutrinedes	adoutrinen
Pretérito	adoutrinase	adoutrinases	adoutrinase	adoutrinásemos	adoutrinásedes	adoutrinasen
Futuro	adoutrinar	adoutrinares	adoutrinar	adoutrinarmos	adoutrinardes	adoutrinaren
Modo imperativo		ti	vostede¹	nós	vós	vostedes¹
Afirmativo		adoutrina	adoutrine	adoutrinemos	adoutrinade	adoutrinen
Negativo		Se emplea el presente del modo subjuntivo
	eu	ti	el / ela vostede¹	nós	vós	eles / elas vostedes¹
Infinitivo conjugado	adoutrinar	adoutrinares	adoutrinar	adoutrinarmos	adoutrinardes	adoutrinaren
¹ Vostede y vostedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera.

Información adicional[editar]

Cognados gallegos
doutrina

Referencias y notas[editar]