bruncar
Español[editar]
bruncar | |
pronunciación (AFI) | [bɾũnˈkaɾ] |
silabación | brun-car |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɾ |
Etimología[editar]
Del mapuche, sin especificar.
Verbo transitivo[editar]
- 1
- Quemar, arder.
- Ámbito: Chile
- Referencia: Academia Chilena. 1976. "Diccionario del Habla Chilena" Santiago : Editorial Universitaria. 64 p.
- Uso: coloquial
Conjugación[editar]
Traducciones[editar]
|