famulus
| famulus | |
| clásico (AFI) | [ˈfa.mʊ.lʊs] |
| rima | a.mu.lus |
Etimología
[editar]Del protoitálico *famelos ("esclavo") y *famelia, y estos del protoindoeuropeo *dʰh₁-m-elo- ("fundamento").[1] Compárese el griego antiguo θεμείλια (tʰemeília [pl.] "fundamentos").[1]
Sustantivo masculino
[editar]2.ª declinación (-us)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | famulus | famulī |
| Vocativo | famule | famulī |
| Acusativo | famulum | famulōs |
| Genitivo | famulī | famulōrum |
| Dativo | famulō | famulīs |
| Ablativo | famulō | famulīs |
Adjetivo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | famulus | famula | famulum | famulī | famulae | famula |
| Vocativo | famule | famula | famulum | famulī | famulae | famula |
| Acusativo | famulum | famulam | famulum | famulōs | famulās | famula |
| Genitivo | famulī | famulae | famulī | famulōrum | famulārum | famulōrum |
| Dativo | famulō | famulae | famulō | famulīs | famulīs | famulīs |
| Ablativo | famulō | famulā | famulō | famulīs | famulīs | famulīs |
- 3
- De esclavo.
Información adicional
[editar]- Derivados: familia, familiaris, familiaresco, familiaricus, familiaritas, familiariter, familiola, familiosus, famula, famularis, famulitas, famulitium, famulo, famulor, famulabundus, famulanter, famulatio, famulatorius, famulatorie, famulatrix, famulatus
Referencias y notas
[editar]- ↑ 1,0 1,1 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 200-201. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.