intuito
Apariencia
| intuito | |
| pronunciación (AFI) | [ĩn̪ˈt̪wit̪o] [ĩn̪t̪uˈit̪o] |
| silabación | in-tui-to[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| grafías alternativas | intúito[2] |
| rima | i.to |
Etimología
[editar]Del latín intuitus, participio pasivo de intueor, intuērī ("observar, considerar"), compuesto de in ("en, dentro") y tueor, tuērī ('mirar').
Sustantivo masculino
[editar]intuito ¦ plural: intuitos
Locuciones
[editar]- por intuito (poco usada): dado que, en consideración a, en atención a, debido a que, por razón.
Información adicional
[editar]- Derivación: intuir, intuición, intuicionismo, intuitivamente, intuitivismo, intuitivo, intuito.
Traducciones
[editar]| intuito | |
| pronunciación (AFI) | /inˈtuito/ |
Etimología
[editar]Del latín intuitus
Sustantivo masculino
[editar]intuito ¦ plural: intuiti
- 1
- Intuición, presentimiento.
- Sinónimo: intuizione.
Véase también
[editar]
Wikipedia en italiano tiene un artículo sobre intuizione.
| intuito | |
| pronunciación (AFI) | [ĩˈtwi.tu] |
| grafías alternativas | intúito[4] |
Etimología
[editar]Del latín intuitus
Sustantivo masculino
[editar]intuito ¦ plural: intuitos
Referencias y notas
[editar]- ↑ Para más información sobre las convenciones de hiatos y diptongos, véase esta sección.
- ↑ obsoleta
- ↑ Por ejemplo: "com o intúito de melhor conhecimento das bacias carboníferas e melhor orientação nas pesquisas do petróleo". Anais, 1949.
- ↑ obsoleta[3]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:i.to
- ES:Palabras provenientes del latín
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos regulares
- ES:Términos infrecuentes
- Italiano
- IT:Palabras provenientes del latín
- IT:Sustantivos masculinos
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos regulares
- Portugués
- PT:Palabras provenientes del latín
- PT:Sustantivos masculinos
- PT:Sustantivos
- PT:Sustantivos regulares