mirar
Apariencia
mirar | |
pronunciación (AFI) | [miˈɾaɾ] |
silabación | mi-rar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɾ |
Etimología 1
[editar]Verbo transitivo
[editar]
- 1
- Fijar la vista en un objeto, aplicando juntamente la atención.[1]
- 2
- Tener o llevar uno por fin u objeto alguna cosa en lo que ejecuta.[1]
- 3
- Observar las acciones de uno.[1]
- 4
- Apreciar, atender, estimar una cosa.[1]
- 5
- Concernir, pertenecer, tocar.[1]
- 6
- Pensar, juzgar.[1]
- 7
- Cuidar, atender, proteger, amparar o defender a una persona o cosa.[1]
- Uso: se emplea también como intransitivo
- 8
- Inquirir, reconocer, buscar una cosa; informarse de ella.[1]
Verbo intransitivo
[editar]Locuciones
[editar]Locuciones con «mirar» [▲▼]
- bien mirado: Si se piensa o considera con exactitud o detenimiento.[1]
- mira lo que haces: Expresión con que se avisa al que va a ejecutar una cosa mala o arriesgada, para que reflexione sobre ella y la evite.[1]
- mirame y no me tentés
- mírame y no me toques: Aplícase a las personas nimiamente delicadas de genio o de salud, y también a las cosas quebradizas y de poca resistencia.[1]
- ¡mira quién habla!: Expresión con que se nota a uno del mismo defecto de que é1 habla contra otro, o con que se le advierte que no debe hablar en las circunstancias o en la materia de que se trata.[1]
- mirar a huevo
- mirar bien a uno: Tenerle afecto.[1]
- mirar en ello o mirarse en ello:
- mirar mal a uno: Tenerle aversión.[1]
- mirar para lo que ha nacido: Frase figurada con que se le amenaza a uno pra que haga o deje de hacer una cosa.[1]
- mirar por una cosa o persona: Cuidarla o ampararla.[1]
- mirar una cosa por encima: Mirarla ligeramente.[1]
- mirarse a sí: Atender a quién es, para no ejecutar una cosa ajena de su estado.[1]
- mirarse en otro: Complacerse en su persona y cualidades por el grande amor que le tiene.[1]
- mirarse en una cosa, o mirarse en ello: Considerar un asunto y meditar antes de tomar una resolución.[1]
- mirarse unos a otros: Frase figurada con que se explica la suspensión o extrañeza que causa una especie que obliga a semejante acción, como esperando cada uno por dónde se determinan los demás.[1]
- ¡mire a quién se lo cuenta!: Expresión con que se denota que de un suceso sabe más quien lo oye que quien lo refiere.[1]
- mire lo que habla o mire con quién habla o mire cómo habla: Frase de enojo con que se advierte a uno que ofende con lo que dice, o que le puede causar perjuicio.[1]
- miren si es parda: Expresión figurada familiar con que explica que uno miente o pondera mucho lo que dice.[1]
Refranes
[editar]- haz el bien y no mires a quién
- mira, que ates, que desates: Advierte no se entre en las cosas sin considerar bien antes el fin que pueden tener.[1]
- quien adelante no mira, atrás se queda: Advierte cuan conveniente es premeditar o prevenir las contingencias que pueden tener las cosas, antes de emprenderlas.[1]
- quien más mira, menos ve: Advierte que la excesiva suspicacia, induce muchas veces a error.[1]
Conjugación
[editar]Conjugación de mirar paradigma: amar (regular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | mirar | haber mirado | |||||
Gerundio | mirando | habiendo mirado | |||||
Participio | mirado | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo miro | tú miras | vos mirás | él, ella, usted mira | nosotros miramos | vosotros miráis | ustedes, ellos miran |
Pretérito imperfecto | yo miraba | tú mirabas | vos mirabas | él, ella, usted miraba | nosotros mirábamos | vosotros mirabais | ustedes, ellos miraban |
Pretérito perfecto | yo miré | tú miraste | vos miraste | él, ella, usted miró | nosotros miramos | vosotros mirasteis | ustedes, ellos miraron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había mirado | tú habías mirado | vos habías mirado | él, ella, usted había mirado | nosotros habíamos mirado | vosotros habíais mirado | ustedes, ellos habían mirado |
Pretérito perfecto compuesto | yo he mirado | tú has mirado | vos has mirado | él, ella, usted ha mirado | nosotros hemos mirado | vosotros habéis mirado | ustedes, ellos han mirado |
Futuro | yo miraré | tú mirarás | vos mirarás | él, ella, usted mirará | nosotros miraremos | vosotros miraréis | ustedes, ellos mirarán |
Futuro compuesto | yo habré mirado | tú habrás mirado | vos habrás mirado | él, ella, usted habrá mirado | nosotros habremos mirado | vosotros habréis mirado | ustedes, ellos habrán mirado |
Pretérito anterior† | yo hube mirado | tú hubiste mirado | vos hubiste mirado | él, ella, usted hubo mirado | nosotros hubimos mirado | vosotros hubisteis mirado | ustedes, ellos hubieron mirado |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo miraría | tú mirarías | vos mirarías | él, ella, usted miraría | nosotros miraríamos | vosotros miraríais | ustedes, ellos mirarían |
Condicional compuesto | yo habría mirado | tú habrías mirado | vos habrías mirado | él, ella, usted habría mirado | nosotros habríamos mirado | vosotros habríais mirado | ustedes, ellos habrían mirado |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo mire | que tú mires | que vos mires, mirés | que él, que ella, que usted mire | que nosotros miremos | que vosotros miréis | que ustedes, que ellos miren |
Pretérito imperfecto | que yo mirara, mirase | que tú miraras, mirases | que vos miraras, mirases | que él, que ella, que usted mirara, mirase | que nosotros miráramos, mirásemos | que vosotros mirarais, miraseis | que ustedes, que ellos miraran, mirasen |
Pretérito perfecto | que yo haya mirado | que tú hayas mirado | que vos hayas mirado | que él, que ella, que usted haya mirado | que nosotros hayamos mirado | que vosotros hayáis mirado | que ustedes, que ellos hayan mirado |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera mirado, hubiese mirado | que tú hubieras mirado, hubieses mirado | que vos hubieras mirado, hubieses mirado | que él, que ella, que usted hubiera mirado, hubiese mirado | que nosotros hubiéramos mirado, hubiésemos mirado | que vosotros hubierais mirado, hubieseis mirado | que ustedes, que ellos hubieran mirado, hubiesen mirado |
Futuro† | que yo mirare | que tú mirares | que vos mirares | que él, que ella, que usted mirare | que nosotros miráremos | que vosotros mirareis | que ustedes, que ellos miraren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere mirado | que tú hubieres mirado | que vos hubieres mirado | que él, que ella, que usted hubiere mirado | que nosotros hubiéremos mirado | que vosotros hubiereis mirado | que ustedes, que ellos hubieren mirado |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) mira | (vos) mirá | (usted) mire | (nosotros) miremos | (vosotros) mirad | (ustedes) miren |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Ainu: ヌカㇻ? (ain); ヌカㇽ (ain)
- Alemán: sehen? (de); schauen (de); gucken (de)
- Azerí: [1] baxmaq (az)
- Búlgaro: гледам? (bg)
- Esloveno: gledati? (sl)
- Esperanto: rigardi? (eo)
- Extremeño: miral (ext); guipal (ext)
- Finés: katsoa? (fi)
- Francés: regarder? (fr)
- Griego: κοιτάζω? (el)
- Inglés: [1] look at (en); [1] eye (en); [9] face (en)
- Italiano: guardare? (it)
- Kurdo (macrolengua): [1] nerîn (ku)
- Mapuche: [1] lelin (arn)
- Maya yucateco: paktik? (yua)
- Neerlandés: bekijken? (nl)
- Neerlandés: zien (nl)
- Neerlandés: kijken (nl)
- Ruso: смотреть? (ru)
- Sánscrito: [1-4] पश्यति (sa)
Aragonés
[editar]mirar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Mirar.
Asturiano
[editar]mirar | |
pronunciación (AFI) | [miˈɾaɾ] |
silabación | mi-rar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
variantes | amirar |
rima | aɾ |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Mirar.
Conjugación
[editar]Formes non personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivu | mirar | |||||
Xerundiu | mirando | |||||
Participiu | miráu, mirada, mirao, miraos, miraes | |||||
Formes personales | ||||||
Númberu | Singular | Plural | ||||
Persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Mou indicativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | miro | mires | mira | miramos | miráis | miren |
Imperfeutu | miraba | mirabes | miraba | mirábamos mirábemos |
mirabais mirabeis |
miraben |
Indefiniu | miré | mirasti miresti |
miró | miremos | mirastis mirestis |
miraron |
Futuru | miraré | mirarás | mirará | miraremos | miraréis | mirarán |
Potencial | miraría | miraríes | miraría | miraríamos miraríemos |
miraríais miraríeis |
miraríen |
Mou suxuntivu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | mire | miras mires |
mire | miremos | miréis | miran miren |
Imperfeutu | mirara mirare |
miraras mirares |
mirara mirare |
mirarámos mirarémos |
mirarais mirareis |
miraran miraren |
Imperativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | mira | mirái |
Castellano antiguo
[editar]mirar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Mirar.
mirar | |
central (AFI) | [miˈɾa] ⓘ |
valenciano (AFI) | [miˈɾaɾ] |
baleárico (AFI) | [miˈɾa] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
homófonos | mirà |
rima | a |
Etimología 1
[editar]Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]Flexión de mirarprimera conjugación, regular
Formes no personals | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compostes | ||||||
Infinitiu | mirar | haver mirat | |||||
Gerundi | mirant | havent mirat | |||||
Participis | mirat, mirada, mirats, mirades | ||||||
Formes personals | |||||||
nombre | singular | plural | |||||
persona | primera | segona | tercera | primera | segona | tercera | |
Mode indicatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | miro / mire / miri / mir | mires | mira | mirem / miram | mireu / mirau | miren |
Pretèrit imperfet | mirava | miraves | mirava | miràvem | miràveu | miraven | |
Pretèrit perfet | mirí | mirares | mirà | miràrem | miràreu | miraren | |
vaig mirar | vas mirar | va mirar | vam mirar | vau mirar | van mirar | ||
Futur | miraré | miraràs | mirarà | mirarem | mirareu | miraran | |
Condicional | miraria | miraries | miraria | miraríem | miraríeu | mirarien | |
Temps compostos |
Pretèrit indefinit | he mirat | has mirat | ha mirat | hem mirat | heu mirat | han mirat |
Pretèrit pluscuamperfet | havia mirat | havies mirat | havia mirat | havíem mirat | havieu mirat | havien mirat | |
Pretèrit anterior | vaig haver mirat | vas haver mirat | va haver mirat | vam haver mirat | vau haver mirat | van haver mirat | |
Futur compost | hauré mirat | hauràs mirat | haurà mirat | haurem mirat | haureu mirat | hauran mirat | |
Condicional compost | hauria mirat | hauries mirat | hauria mirat | hauríem mirat | hauries mirat | haurien mirat | |
Mode subjuntiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | miri / mire | miris / mires | miri / mire | mirem | mireu | mirin / miren |
Pretèrit imperfet | mirara | mirares | mirara | miràrem | mirareu | miraren | |
mirès | miressis | mirès | mirèssim | mirèssiu | miressin | ||
Futur | miraré | miraràs | mirarà | mirarem | mirareu | miraran | |
Temps compostos |
Pretèrit perfet | hagi mirat | hagis mirat | hagi mirat | haguem mirat | hagueu mirat | haguen mirat |
Pretèrit pluscuamperfet | haguès mirat | haguessis mirat | haguès mirat | haguèssim mirat | haguessiu mirat | haguessin mirat | |
haguera mirat | hagueres mirat | haguera mirat | haguèrem mirat | haguereu mirat | hagueren mirat | ||
Futur compost | hauré mirat | hauràs mirat | haurà mirat | haurem mirat | haureu mirat | hauran mirat | |
Mode imperatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Present | mira | miri / mire | mirem | mireu / mirau | mirin / miren |
Catalán antiguo
[editar]mirar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Mirar.
Galaicoportugués
[editar]mirar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]Gallego
[editar]mirar | |
pronunciación (AFI) | [miˈɾaɾ] |
Etimología 1
[editar]Del galaicoportugués mirar.
Verbo transitivo
[editar]Sustantivo masculino
[editar]Conjugación
[editar]Judeoespañol
[editar]mirar | |
pronunciación (AFI) | [miˈrar] |
grafías alternativas | מיראר[5] |
Etimología 1
[editar]Del castellano antiguo mirar.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Mirar.
Conjugación
[editar]Occitano
[editar]mirar | |
provenzal (AFI) | [miˈra] ⓘ |
Bearn (AFI) | [miˈʀa] |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]mirar | |
brasilero (AFI) | [miˈɾa(h)] |
carioca (AFI) | [miˈɾa(χ)] |
paulista (AFI) | [miˈɾa(ɾ)] |
gaúcho (AFI) | [miˈɾa(ɻ)] |
europeo (AFI) | [miˈɾaɾ] |
alentejano/algarvio (AFI) | [miˈɾa.ɾi] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a(ʁ) |
Etimología 1
[editar]Del galaicoportugués mirar.
Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]Flexión de mirarprimera conjugación, regular
Provenzal antiguo
[editar]mirar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Verbo transitivo
[editar]- 1
- Variante de mirer
Referencias y notas
[editar]- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 «mirar» en Diccionario de la lengua castellana (RAE). Página 682. Editorial: Sucesores de Hernando. 14.ª ed, Madrid, 1914.
- ↑ «mirar» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.
- ↑ «mirar» en Dicionario de dicionarios do galego medieval.
- ↑ «mirar» en Trezoro de la Lengua Djudeoespanyola (ladino). Editorial: Folkmasa.
- ↑ [4]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras agudas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:aɾ
- ES:Palabras provenientes del latín
- ES:Verbos
- ES:Verbos transitivos
- ES:Verbos intransitivos
- ES:Verbos regulares
- ES:Verbos del paradigma amar
- ES:Verbos de la primera conjugación
- AIN:Traducciones incompletas o imprecisas
- DE:Traducciones incompletas o imprecisas
- BG:Traducciones incompletas o imprecisas
- SL:Traducciones incompletas o imprecisas
- EO:Traducciones incompletas o imprecisas
- FI:Traducciones incompletas o imprecisas
- FR:Traducciones incompletas o imprecisas
- EL:Traducciones incompletas o imprecisas
- IT:Traducciones incompletas o imprecisas
- Español-Kurdo (macrolengua)
- YUA:Traducciones incompletas o imprecisas
- RU:Traducciones incompletas o imprecisas
- Aragonés
- AN:Palabras sin transcripción fonética
- AN:Verbos
- AN:Verbos transitivos
- Asturiano
- AST:Palabras agudas
- AST:Palabras bisílabas
- AST:Rimas:aɾ
- AST:Verbos
- AST:Verbos transitivos
- AST:Primera conjugación
- Castellano antiguo
- OSP:Verbos
- OSP:Verbos transitivos
- Catalán
- CA:Palabras agudas
- CA:Palabras bisílabas
- CA:Rimas:a
- CA:Palabras provenientes del catalán antiguo
- CA:Verbos
- CA:Verbos transitivos
- CA:Verbos regulares
- Catalán antiguo
- ROA-OCA:Palabras sin transcripción fonética
- ROA-OCA:Verbos
- ROA-OCA:Verbos transitivos
- Galaicoportugués
- ROA-OPT:Palabras sin transcripción fonética
- ROA-OPT:Verbos
- ROA-OPT:Verbos transitivos
- Gallego
- GL:Palabras provenientes del galaicoportugués
- GL:Verbos
- GL:Verbos transitivos
- GL:Sustantivos
- GL:Sustantivos masculinos
- GL:Verbos regulares
- GL:Primera conjugación
- Judeoespañol
- LAD:Palabras provenientes del castellano antiguo
- LAD:Verbos
- LAD:Verbos transitivos
- LAD:Verbos regulares
- LAD:Primera conjugación
- Occitano
- OC:Verbos
- OC:Verbos transitivos
- Portugués
- PT:Palabras agudas
- PT:Palabras bisílabas
- PT:Rimas:a(ʁ)
- PT:Palabras provenientes del galaicoportugués
- PT:Verbos
- PT:Verbos transitivos
- PT:Verbos regulares
- PT:Primera conjugación
- Provenzal antiguo
- PRO:Palabras sin transcripción fonética
- PRO:Verbos
- PRO:Verbos transitivos
- PRO:Variantes