reconocer
Apariencia
reconocer | |
seseante (AFI) | [re.ko.noˈseɾ] |
no seseante (AFI) | [re.ko.noˈθeɾ] |
silabación | re-co-no-cer |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | eɾ |
Etimología
[editar]Del latín recognoscere, compuesto de re- ("de nuevo") y cognōscō, cognōscere ('conocer'), a su vez compuesto de co- (de cum, 'con') y gnōscō, gnōscere ("saber, tener noción").
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Examinar con cuidado para enterarse de (conocer, averiguar) la identidad, naturaleza y circunstancias de una persona, animal o cosa.[1]
- Relacionados: escrutar, explorar, inspeccionar, investigar, observar.
- 2
- Mirar por todos sus lados o aspectos una cosa para acabarla de comprender o para rectificar el juicio antes formado sobre ella.[1]
- 3
- Registrar, para enterarse bien del contenido, un baúl, lío, maleta, etc., como se hace en las aduanas y administraciones de otros impuestos.[1]
- 5
- En las relaciones internacionales, la ley o el gobierno, aceptar de manera oficial un cambio significativo en el estatus, los derechos, la autonomía o la soberanía de algún país o sector social, las condiciones de un tratado, etc.
- 6
- Admitir con cierta publicidad la dependencia, subordinación o vasallaje en que se está respecto de alguien, o la legitimidad de la jurisdicción o autoridad que ejerce.[1]
- 7
- Admitir e indicar que algo es verdad o que se está de acuerdo con lo que alguien dice o ha manifestado.
- Sinónimo: aceptar.
- 8
- Mostrar que se aprecia o valora lo que alguien ha hecho; expresar gratitud o agradecimiento.
- Relacionado: agradecer.
- 9
- Conceder a alguien, con la conveniente solemnidad, la cualidad y relación de parentesco que tiene con el que ejecuta este reconocimiento, y los derechos que son consiguientes.[1]
- Antónimos: desconocer, repudiar.
- 10
- Dar un por suya, confesar que es legítima, una obligación en que suena su nombre, como firma, autoría, pagaré, etc.[1]
- 11
- Hacerse consciente de la identidad de algo o de alguien por la observación de ciertos rasgos o características.
- Sinónimo: identificar.
- Antónimo: desconocer.
- 12
- Distinguir de las demás a una persona cuya fisonomía, por larga ausencia o por otras causes, se tenía ya olvidada.[1]
Conjugación
[editar]Conjugación de reconocer paradigma: parecer (regular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | reconocer | haber reconocido | |||||
Gerundio | reconociendo | habiendo reconocido | |||||
Participio | reconocido | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo reconozco | tú reconoces | vos reconocés | él, ella, usted reconoce | nosotros reconocemos | vosotros reconocéis | ustedes, ellos reconocen |
Pretérito imperfecto | yo reconocía | tú reconocías | vos reconocías | él, ella, usted reconocía | nosotros reconocíamos | vosotros reconocíais | ustedes, ellos reconocían |
Pretérito perfecto | yo reconocí | tú reconociste | vos reconociste | él, ella, usted reconoció | nosotros reconocimos | vosotros reconocisteis | ustedes, ellos reconocieron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo había reconocido | tú habías reconocido | vos habías reconocido | él, ella, usted había reconocido | nosotros habíamos reconocido | vosotros habíais reconocido | ustedes, ellos habían reconocido |
Pretérito perfecto compuesto | yo he reconocido | tú has reconocido | vos has reconocido | él, ella, usted ha reconocido | nosotros hemos reconocido | vosotros habéis reconocido | ustedes, ellos han reconocido |
Futuro | yo reconoceré | tú reconocerás | vos reconocerás | él, ella, usted reconocerá | nosotros reconoceremos | vosotros reconoceréis | ustedes, ellos reconocerán |
Futuro compuesto | yo habré reconocido | tú habrás reconocido | vos habrás reconocido | él, ella, usted habrá reconocido | nosotros habremos reconocido | vosotros habréis reconocido | ustedes, ellos habrán reconocido |
Pretérito anterior† | yo hube reconocido | tú hubiste reconocido | vos hubiste reconocido | él, ella, usted hubo reconocido | nosotros hubimos reconocido | vosotros hubisteis reconocido | ustedes, ellos hubieron reconocido |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo reconocería | tú reconocerías | vos reconocerías | él, ella, usted reconocería | nosotros reconoceríamos | vosotros reconoceríais | ustedes, ellos reconocerían |
Condicional compuesto | yo habría reconocido | tú habrías reconocido | vos habrías reconocido | él, ella, usted habría reconocido | nosotros habríamos reconocido | vosotros habríais reconocido | ustedes, ellos habrían reconocido |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo reconozca | que tú reconozcas | que vos reconozcas, reconozcás | que él, que ella, que usted reconozca | que nosotros reconozcamos | que vosotros reconozcáis | que ustedes, que ellos reconozcan |
Pretérito imperfecto | que yo reconociera, reconociese | que tú reconocieras, reconocieses | que vos reconocieras, reconocieses | que él, que ella, que usted reconociera, reconociese | que nosotros reconociéramos, reconociésemos | que vosotros reconocierais, reconocieseis | que ustedes, que ellos reconocieran, reconociesen |
Pretérito perfecto | que yo haya reconocido | que tú hayas reconocido | que vos hayas reconocido | que él, que ella, que usted haya reconocido | que nosotros hayamos reconocido | que vosotros hayáis reconocido | que ustedes, que ellos hayan reconocido |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera reconocido, hubiese reconocido | que tú hubieras reconocido, hubieses reconocido | que vos hubieras reconocido, hubieses reconocido | que él, que ella, que usted hubiera reconocido, hubiese reconocido | que nosotros hubiéramos reconocido, hubiésemos reconocido | que vosotros hubierais reconocido, hubieseis reconocido | que ustedes, que ellos hubieran reconocido, hubiesen reconocido |
Futuro† | que yo reconociere | que tú reconocieres | que vos reconocieres | que él, que ella, que usted reconociere | que nosotros reconociéremos | que vosotros reconociereis | que ustedes, que ellos reconocieren |
Futuro compuesto† | que yo hubiere reconocido | que tú hubieres reconocido | que vos hubieres reconocido | que él, que ella, que usted hubiere reconocido | que nosotros hubiéremos reconocido | que vosotros hubiereis reconocido | que ustedes, que ellos hubieren reconocido |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) reconoce | (vos) reconocé | (usted) reconozca | (nosotros) reconozcamos | (vosotros) reconoced | (ustedes) reconozcan |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Información adicional
[editar]- Derivación: conocer, cognición, cognitivo, cognocer, cognoscente, cognoscible, cognoscitivo, conocedor, conocencia, conocible, conocidamente, conocido, conocimiento, conoscencia, desconocedor, desconocer, desconocidamente, desconocido, desconocimiento, incognoscible, irreconocible, reconocedor, reconocer, reconocible, reconocidamente, reconocido, reconocimiento.
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Alemán: [1] erkennen (de); identifizieren (de)
- Árabe: [1] تعرف (ar)
- Asturiano: [1] reconocer (ast)
- Checo: [1] poznat (cs)
- Chino: [1] 認出 (zh)
- Coreano: [1] 알아보다 (ko)
- Estonio: [1] tunnustama (et)
- Finés: [1] tuntea (fi); tunnustaa (fi)
- Francés: [1] reconnaître (fr); [11] identifier (fr)
- Gallego: recoñecer (gl)
- Hebreo: [1] לזהות (he)
- Húngaro: [1] felismer (hu); elismer (hu)
- Japonés: [1] 認める (ja)
- Ido: agnoscar (io)
- Indonesio: [1] mengenal (id); [2] mengakui (id)
- Inglés: [1-12] recognize (en); [11-12] identify (en); [5-10] acknowledge (en)
- Italiano: [1] riconoscere (it)
- Maya yucateco: [5] chíimpolt (yua)
- Neerlandés: [1] herkennen (nl)
- Ruso: [1] узнать (ru)
- Rumano: [1] recunoaşte (ro); [11] identifica (ro)
- Sueco: [1] erkänna (sv)
- Portugués: [1-12] reconhecer (pt)