inviter
Apariencia
| inviter | |
| pronunciación (AFI) | [ɛ̃.vi.te] ⓘ |
| longitud silábica | trisílaba |
| homófonos | invitai, invitez |
| rima | i.te |
Etimología 1
[editar]Del francés medio inviter, y este del latín invitare.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Invitar o convidar.
- Antónimo: désinviter.
Conjugación
[editar]Francés medio
[editar]| inviter | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Del latín invitare.
Verbo transitivo
[editar]| inviter | |
| clásico (AFI) | /inˈwiː.ter/ |
| eclesiástico (AFI) | /inˈvi.ter/ |
| silabación | in-vī-ter |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rimas | i.ter, iː.ter |
Forma flexiva
[editar]Forma verbal
[editar]- 1
- Primera persona del singular del presente pasivo de subjuntivo de invītō.
Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Francés
- FR:Palabras trisílabas
- FR:Rimas:i.te
- FR:Palabras provenientes del francés medio
- FR:Verbos transitivos
- FR:Verbos
- FR:Verbos regulares
- FR:Primera conjugación
- Francés medio
- FRM:Palabras provenientes del latín
- FRM:Verbos transitivos
- FRM:Verbos
- Latín
- LA:Palabras llanas
- LA:Palabras trisílabas
- LA:Rimas:i.ter
- LA:Rimas:iː.ter
- LA:Formas verbales en subjuntivo