pontificar
Apariencia
| pontificar | |
| pronunciación (AFI) | [põn̪t̪ifiˈkaɾ] |
| silabación | pon-ti-fi-car |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | aɾ |
Etimología
[editar]Verbo intransitivo
[editar]- 1 Religión, cristianismo
- Presidir una misa el pontífice u obispo.
- 2
- Exponer principios o ideas como si fuesen completamente verdaderas y con aire de grandeza (como un pontífice).
- Sinónimos: adoctrinar, aleccionar, catequizar
- 3
- Hablar de manera pedante y dogmática, o paternalista, especialmente por un tiempo largo.
- Sinónimos: sermonear, dogmatizar
Conjugación
[editar]Conjugación de pontificar paradigma: complicar (regular) [▲▼]
| Formas no personales (verboides) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | pontificar | haber pontificado | |||||
| Gerundio | pontificando | habiendo pontificado | |||||
| Participio | pontificado | ||||||
| Formas personales | |||||||
| Modo indicativo | |||||||
| yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
| Presente | yo pontifico | tú pontificas | vos pontificás | él, ella, usted pontifica | nosotros pontificamos | vosotros pontificáis | ustedes, ellos pontifican |
| Pretérito imperfecto | yo pontificaba | tú pontificabas | vos pontificabas | él, ella, usted pontificaba | nosotros pontificábamos | vosotros pontificabais | ustedes, ellos pontificaban |
| Pretérito perfecto | yo pontifiqué | tú pontificaste | vos pontificaste | él, ella, usted pontificó | nosotros pontificamos | vosotros pontificasteis | ustedes, ellos pontificaron |
| Pretérito pluscuamperfecto | yo había pontificado | tú habías pontificado | vos habías pontificado | él, ella, usted había pontificado | nosotros habíamos pontificado | vosotros habíais pontificado | ustedes, ellos habían pontificado |
| Pretérito perfecto compuesto | yo he pontificado | tú has pontificado | vos has pontificado | él, ella, usted ha pontificado | nosotros hemos pontificado | vosotros habéis pontificado | ustedes, ellos han pontificado |
| Futuro | yo pontificaré | tú pontificarás | vos pontificarás | él, ella, usted pontificará | nosotros pontificaremos | vosotros pontificaréis | ustedes, ellos pontificarán |
| Futuro compuesto | yo habré pontificado | tú habrás pontificado | vos habrás pontificado | él, ella, usted habrá pontificado | nosotros habremos pontificado | vosotros habréis pontificado | ustedes, ellos habrán pontificado |
| Pretérito anterior† | yo hube pontificado | tú hubiste pontificado | vos hubiste pontificado | él, ella, usted hubo pontificado | nosotros hubimos pontificado | vosotros hubisteis pontificado | ustedes, ellos hubieron pontificado |
| Modo condicional | |||||||
| yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
| Condicional simple | yo pontificaría | tú pontificarías | vos pontificarías | él, ella, usted pontificaría | nosotros pontificaríamos | vosotros pontificaríais | ustedes, ellos pontificarían |
| Condicional compuesto | yo habría pontificado | tú habrías pontificado | vos habrías pontificado | él, ella, usted habría pontificado | nosotros habríamos pontificado | vosotros habríais pontificado | ustedes, ellos habrían pontificado |
| Modo subjuntivo | |||||||
| que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
| Presente | que yo pontifique | que tú pontifiques | que vos pontifiques, pontifiqués | que él, que ella, que usted pontifique | que nosotros pontifiquemos | que vosotros pontifiquéis | que ustedes, que ellos pontifiquen |
| Pretérito imperfecto | que yo pontificara, pontificase | que tú pontificaras, pontificases | que vos pontificaras, pontificases | que él, que ella, que usted pontificara, pontificase | que nosotros pontificáramos, pontificásemos | que vosotros pontificarais, pontificaseis | que ustedes, que ellos pontificaran, pontificasen |
| Pretérito perfecto | que yo haya pontificado | que tú hayas pontificado | que vos hayas pontificado | que él, que ella, que usted haya pontificado | que nosotros hayamos pontificado | que vosotros hayáis pontificado | que ustedes, que ellos hayan pontificado |
| Pretérito pluscuamperfecto | que yo hubiera pontificado, hubiese pontificado | que tú hubieras pontificado, hubieses pontificado | que vos hubieras pontificado, hubieses pontificado | que él, que ella, que usted hubiera pontificado, hubiese pontificado | que nosotros hubiéramos pontificado, hubiésemos pontificado | que vosotros hubierais pontificado, hubieseis pontificado | que ustedes, que ellos hubieran pontificado, hubiesen pontificado |
| Futuro† | que yo pontificare | que tú pontificares | que vos pontificares | que él, que ella, que usted pontificare | que nosotros pontificáremos | que vosotros pontificareis | que ustedes, que ellos pontificaren |
| Futuro compuesto† | que yo hubiere pontificado | que tú hubieres pontificado | que vos hubieres pontificado | que él, que ella, que usted hubiere pontificado | que nosotros hubiéremos pontificado | que vosotros hubiereis pontificado | que ustedes, que ellos hubieren pontificado |
| Modo imperativo | |||||||
| ― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
| Presente | ― ― | (tú) pontifica | (vos) pontificá | (usted) pontifique | (nosotros) pontifiquemos | (vosotros) pontificad | (ustedes) pontifiquen |
| Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]