sanguis
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
sanguis | |
Pronunciación (AFI): | /ˈsaŋ.gwis/ |
Variante: | sanguen (arcaica) |
Audio (clásico) (aproximación)
Etimología[editar]
Del protoitálico *sangʷen-/*sanguen-, y este del protoindoeuropeo *h₁ésh₂r̥. Compárese el griego antiguo ἔαρ (ear), el hitita 𒌍𒄩𒅈 (ešḫar-) y el sánscrito असृज् (ásṛk-).1
Sustantivo masculino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | sanguis | sanguinēs |
Vocativo | sanguis | sanguinēs |
Acusativo | sanguinem | sanguinēs |
Genitivo | sanguinis | sanguinum |
Dativo | sanguinī | sanguinibus |
Ablativo | sanguine | sanguinibus |
- 1 Anatomía.
- Sangre.
- 3
- Origen, parentesco, descendencia, raza.
- 4
- Descendiente, vástago.
- Uso: literario
Derivados[editar]
Derivados de sanguis en latín
|
|
Descendientes[editar]
Descendientes de «sanguis» en otras lenguas:
Locuciones[editar]
Locuciones con sanguis
|
|
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ de Vaan, Michiel (2008). Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-16797-1.