accuso

Latín

accūsō
clásico (AFI)	[akˈkuː.soː]
variantes	adcūsō
rima	ak.ku.so

Etimología

Del prefijo ad- (preposición) y causa ('causa').

Verbo transitivo

presente activo accūsō, presente infinitivo accūsāre, perfecto activo accūsāvī, supino accūsātum.

1

Culpar, criticar, censurar, reprender, reprochar.

2

Acusar (de un crimen, ofensa o una obligación legal).

Locuciones

Locuciones con accūsō [▲▼]

• cāsus accūsandī - caso acusativo (gramática)

Conjugación

Flexión de accūsōprimera conjugación, perfecto con v

indicativo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	accūsō	accūsās	accūsat	accūsāmus	accūsātis	accūsant
	imperfecto	accūsābam	accūsābās	accūsābat	accūsābāmus	accūsābātis	accūsābant
	futuro	accūsābō	accūsābis	accūsābit	accūsābimus	accūsābitis	accūsābunt
	perfecto	accūsāvī	accūsāvistī	accūsāvit	accūsāvimus	accūsāvistis	accūsāvērunt, accūsāvēre
	pluscuamperfecto	accūsāveram	accūsāverās	accūsāverat	accūsāverāmus	accūsāverātis	accūsāverant
	futuro perfecto	accūsāverō	accūsāveris	accūsāverit	accūsāverimus	accūsāveritis	accūsāverint
pasivo	presente	accūsor	accūsāris, accūsāre	accūsātur	accūsāmur	accūsāminī	accūsantur
	imperfecto	accūsābar	accūsābāris, accūsābāre	accūsābātur	accūsābāmur	accūsābāminī	accūsābantur
	futuro	accūsābor	accūsāberis, accūsābere	accūsābitur	accūsābimur	accūsābiminī	accūsābuntur
	perfecto	accūsātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	accūsātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	accūsātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	accūsem	accūsēs	accūset	accūsēmus	accūsētis	accūsent
	imperfecto	accūsārem	accūsārēs	accūsāret	accūsārēmus	accūsārētis	accūsārent
	perfecto	accūsāverim	accūsāverīs	accūsāverit	accūsāverīmus	accūsāverītis	accūsāverint
	pluscuamperfecto	accūsāvissem	accūsāvissēs	accūsāvisset	accūsāvissēmus	accūsāvissētis	accūsāvissent
pasivo	presente	accūser	accūsēris, accūsēre	accūsētur	accūsēmur	accūsēminī	accūsentur
	imperfecto	accūsārer	accūsārēris, accūsārēre	accūsārētur	accūsārēmur	accūsārēminī	accūsārentur
	perfecto	accūsātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	accūsātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	accūsā	accūsātō	accūsātō	accūsāre	accūsātor	accūsātor
	plural	accūsāte	accūsātōte	accūsantō	accūsāminī	—	accūsantor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		accūsāre	accūsāvisse	accūsātūrus -a,-um esse	accūsārī	accūsātus -a,-um esse	accūsātum īrī
participios		accūsāns (accūsantis)	—	accūsātūrus -a,-um	—	accūsātus -a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo		acusativo	dativo/ablativo
		accūsandum	accūsandī	accūsandō	accūsandus -a,-um	accūsātum	accūsātū