atizar
Español[editar]
atizar | |
seseante (AFI) | [a.t̪iˈsaɾ] |
no seseante (AFI) | [a.t̪iˈθaɾ] |
silabación | a-ti-zar1 |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | aɾ |
Etimología 1[editar]
Del latín *attitiāre, derivado del latín titio.
Verbo transitivo[editar]
- 1
- Remover (mover) las brasas, carbones, tizones o leños ardientes para avivar el fuego; añadir combustible al fuego para que arda más.2
- 2
- Tocar un sentimiento o pasión, haciéndolo avivarse, acrecentarse, o más fuerte.
- Ejemplo:
Aquellos dos descubrimientos atizaron mi imaginación y me mortificaron.Daniel Defoe. Robinson Crusoe (1719). Página 170. Editorial: Mestas. 2015. OBS.: trad. Luna Forum, S.L.
- 3
- Asestar, dar un golpe.
- Uso: necesita un complemento que indique el tipo de golpe
- Ejemplo: Le atizó un puñetazo.
- 4
- Despabilar o dar más mecha a la luz artificial para que alumbre mejor.2
Conjugación[editar]
Información adicional[editar]
- Derivación: tizón, atiza, atizacandiles, atizadero, atizador, atizar, atizonar, entiznar, tizna, tiznado, tiznadura, tiznajo, tiznar, tizne, tiznero, tiznón, tizo, tizonada, tizonazo, tizoncillo, tizonear, tizonera.
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- ↑ 2,0 2,1 VV. AA. (1925). «atizar», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, decimoquinta edición, Madrid: Calpe.