centum
Apariencia
centum | |
clásico (AFI) | [ˈkɛn̪t̪ʊ̃ˑ] ⓘ |
eclesiástico (AFI) | [ˈt͡ʃɛn̪t̪um] |
símbolos | C |
rima | en.tum |
Numerales latinos | |||
← XCIX | C | CI → | |
---|---|---|---|
Cardinal: | centum | ||
Ordinal: | centēsimus | ||
Distributivo: | centēnī | ||
Adverbial: | centiēs |
Etimología
[editar]Del protoitálico *kentom, y este del protoindoeuropeo *ḱm̥tóm, de *dḱm̥tóm.[1] Compárese el griego antiguo ἑκατόν (hekatón), el sánscrito शत (śatá), el avéstico 𐬯𐬀𐬙𐬇𐬩 (satəm), el gótico 𐌷𐌿𐌽𐌳 (hund) y el tocario B kante.[1]
Adjetivo cardinal e indeclinable
[editar]- 1
- Cien (100).
Descendientes
[editar]Descendientes [▲▼]
- Albanés: qind (sq)
- Asturiano: cien (ast); cientu (ast)
- Catalán: cent (ca)
- Corso: centu (co)
- Dálmata: ciant (dlm)
- Inglés: cent (en); centum (en)
- Español: cien (es); ciento (es)
- Esperanto: cent (eo)
- Francés: cent (fr)
- Friulano: cent (fur)
- Gallego: cen (gl)
- Interlingua: cento (ia)
- Italiano: cento (it)
- Normando: chent (nrf)
- Novial: sent (nov)
- Occitano: cent (oc)
- Portugués: cem (pt); cento (pt)
- Romanche: tschient (rm)
- Sardo: centu (sc); chentu (sc)
- Véneto: sento (vec); zsento (vec)
Véase también
[editar]Referencias y notas
[editar]- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 107-8. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.