eki

Esperanto

eki
pronunciación (AFI)	[ˈe.ki]

Etimología

De ek y el sufijo -i.

Verbo transitivo

1

Empezar, iniciar, comenzar.

Véase también

• eka
• eke
• eki
• eko
• eku

Conjugación

Conjugación de eki  (regular) [▲▼]

Infinitivo	eki
Condicional	ekus
Imperativo	eku
	Presente	Pretérito	Futuro
Personal	pres. ekas	pret. ekis	fut. ekos
Part. activo	pres. ekanta, ekantaj, ekantan, ekantajn	pret. ekinta, ekintaj, ekintan, ekintajn	fut. ekonta, ekontaj, ekontan, ekontajn
Part. activo nominal	pres. ekanto, ekantoj, ekanton, ekantojn	pret. ekinto, ekintoj, ekinton, ekintojn	fut. ekonto, ekontoj, ekonton, ekontojn
Part. activo adverbial	pres. ekante	pret. ekinte	fut. ekonte
Part. pasivo	pres. ekata, ekataj, ekatan, ekatajn	pret. ekita, ekitaj, ekitan, ekitajn	fut. ekota, ekotaj, ekotan, ekotajn
Part. pasivo nominal	pres. ekato, ekatoj, ekaton, ekatojn	pret. ekito, ekitoj, ekiton, ekitojn	fut. ekoto, ekotoj, ekoton, ekotojn
Part. pasivo adverbial	pres. ekate	pret. ekite	fut. ekote

Vasco

eki
pronunciación (AFI)	/e.ki/
silabación	e-ki
longitud silábica	bisílaba

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo inanimado

1 Astronomía

Sol.

• Sinónimo: eguzki

Véase también

• Wikipedia en vasco tiene un artículo sobre eki.

Japonés (Romaji)

eki
pronunciación (AFI)	[e̞kʲi]

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

eki (駅, えき)

1

Estación

Tártaro de Crimea

eki
pronunciación	falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Adjetivo cardinal

1

Dos.